Η ΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΦ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ
Η ενασχόληση με την υποκριτική και τον χώρο του θεάματος ήταν ένα
όνειρο που το είχατε από την παιδική ηλικία;
Αυτό μου γεννήθηκε στην ηλικία
των 16 ετών, βλέποντας μια παράσταση στο θέατρο Κάππα όπου εκεί ήταν ο Νίκος Κούρκουλος
σε ένα έργο του Μπρέχτ. Ήμουν μαθήτρια γυμνασίου, είχα πάει με φίλες μου να δούμε
την παράσταση και εκεί για πρώτη φορά ένιωσα ότι θα ήθελα κι εγώ να βρεθώ πιάνω
στη σκηνή γιατί με συγκλόνιζε όλο αυτό που έβλεπα. Εκείνη την ώρα το αισθάνθηκα
βλέποντας αυτή την παράσταση, δηλαδή το κλικ ήταν αυτή η παράσταση!
Συναντήσατε εμπόδια ή και αντιδράσεις από τους γονείς σας, όσον αφορά
αυτή σας την απόφαση;
Όχι, δεν συνάντησα κανένα εμπόδιο,
ο πατέρας μου ήταν θετικός. Με αυτόν το συζήτησα, εκείνη την ώρα, λοιπόν, στα
16 του το είπα και προθυμοποιήθηκε αμέσως να μου φέρει και βιβλία θεατρικά, όποια
νόμιζε ότι είναι κατάλληλα, αυτά που βρήκε τότε και μου τα έφερε λέγοντας μου
να μην νομίζω ότι είναι απλά τα πράγματα, ότι θέλει διάβασμα, γιατί το διάβασμα
ήταν το θέμα όλο, διότι πίστευε ότι ο ηθοποιός πρέπει να είναι και μορφωμένος
και ίσα ίσα δεν είχα κανένα εμπόδιο.
Έχετε συνεργαστεί με πολλές προσωπικότητες. Έχετε ξεχωρίσει κάποια ή κάποιες
από αυτές τις συνεργασίες;
Η αλήθεια είναι και επειδή η καταγωγή
μου είναι από το θέατρο τέχνης και ήμουν και στη σχολή αυτή και δούλεψα πάρα
πολύ σε αυτό το θέατρο. Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που έχω να πω είναι ότι είμαι
πολύ τυχερή που βρέθηκα εκεί και αποκόμισα όλα αυτά από τους δασκάλους μου και
από τον Κουν και από τον Λαζάνη και από τον Κουγιουμτζή και από τον Αρμένη, δηλαδή
το πρώτο πράγμα, η μαγιά ήταν πολύ καλή,
αυτά τα πράγματα που αποκόμισα, ο πλούτος αυτός, οι εμπειρίες και από εκεί και
πέρα ήμουν και πάλι τυχερή διότι οι συνεργασίες μου ήταν πάντα με σπουδαίους ανθρώπους του θεάτρου, όπως ήταν ο Τσιάνος, ο Πέτρος
Φιλιππίδης, άνθρωποι δηλαδή που «μυρίζουν» θέατρο, όπως λέμε. Με τον Μιχάλη Ρέππα
και τον Θανάση Παπαθανασίου, με τους οποίους έχω συνεργαστεί πολλές φορές και
είναι χαρά θεού και ευλογιά να δουλεύεις μαζί τους. Τι να πω; Για τη Δανδουλάκη,
η οποία είναι μια φοβερή κυρία, ένα υπέροχο πλάσμα. Γενικά, όλες μου οι συνεργασίες
ήταν εξαιρετικές! Είμαι 31 χρόνια σε αυτή τη δουλειά και δεν μπορώ να πω ότι έχω
πάρει πίκρες, έχω περάσει τέλεια, θαυμάσια. Και στην τηλεόραση τι να πω για τον
Ρώμα; Είναι ένας υπέροχος επίσης άνθρωπος και καλλιτέχνης.
Έχετε υποδυθεί πολλούς ρόλους και χαρακτήρες. Ποιον ή ποιους από αυτούς έχετε λατρέψει ή ξεχωρίσει;
Δεν μπορώ να απαντήσω με μεγάλη ευκολία.
Όλους τους έχω αγαπήσει, γιατί αλλιώς δε θα μπορούσα να τους παίξω και να τους υπηρετήσω.
Από το πιο μικρό ρολάκι, που ήταν τρείς μόνο λέξεις, στο υπόγειο του Κουν, ήταν
το πρώτο πρώτο που έκανα, έμπαινα και έτρεμα ολόκληρη, το λατρεύω, ήταν ένα έργο
του Τένεσι Ουίλιαμς, έκανα κάτι πολύ μικρό, ένα τίποτα, ας πούμε, αλλά για μένα
είναι θησαυρός, όλα τα φυλάω μέσα μου. Δεν μπορώ να σας πω ότι λατρεύω έναν ρόλο,
όλους τους αγαπάω γιατί ο ενας είναι η σκυτάλη για τον άλλο!
Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας;
Νομίζω ότι είμαι λίγο κυκλοθυμική,
κοινωνική, μουτρώνω και προσπαθώ να το ξεπεράσω, δηλαδή
Έχετε έναν γιο, ο οποίος κάνει σπουδές υποκριτικής. Πως αντιδράσατε όταν
σας ανακοίνωσε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός;
Ένιωσα μια χαρά, γιατί εγώ υποψιαζόμουν
ότι μπορεί να ήθελε να το κάνει και να μην μου το έλεγε, για αυτό και τον είχα ρωτήσει
εγώ πιο πριν αν θέλει να γίνει ηθοποιός. Απαντούσε αρνητικά γιατί δεν ήθελε να τραβήξει
όσα τράβηξα εγώ, γιατί έβλεπε πόσο δύσκολη είναι η πορεία ενός ηθοποιού και το ζούσε
το παιδί όλο αυτό από μέσα. Ενώ έκανε, λοιπόν, έναν κύκλο από άλλες σπουδές, πήγε
φαντάρος και τα λοιπά, ξαφνικά μου το είπε. Φυσικά εγώ δεν του είπα όχι, διότι
δεν έχει παρά να δοκιμάσει και τον βοήθησα ψάχνοντας κομμάτια θεατρικά και όλα
αυτά. Δεν ένιωσα ούτε χαρά, ούτε λύπη και του δίνω την ευχή μου και γενικότερα
να αντέξει γιατί είναι πολύ δύσκολη δουλειά.
Τι συμβουλές θα δίνατε σε έναν νέο που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο
του θεάματος;
Είναι κάτι που το λένε όλοι οι συνάδελφοι.
Είναι η φράση «έχεις γερό στομάχι;», που αυτό σημαίνει πολλά πράγματα. Αν έχεις
γερό στομάχι προχώρα, γιατί το ταλέντο είναι μια μικρή σπίθα που για να την κάνεις
φλόγα και να γίνει φωτά, πρέπει να δουλέψεις! Η συμβουλή, λοιπόν, είναι ένα
γερό στομάχι γενικότερα και δουλειά δουλειά δουλειά! Δεν είναι ένα εύκολο πράγμα,
όσο ταλέντο και να έχεις, πρέπει να είσαι και εργατικός. Είναι συνισταμένη
πολλών πραμάτων το ταλέντο, δεν είναι ένα πράγμα.
Είναι γνωστή η δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνει η χώρα. Είστε αισιόδοξη
για το μέλλον; Θα βελτιωθούν άραγε και τα πράγματα στο χώρο της υποκριτικής;
Η υποκριτική ότι και να γίνει θα υπάρχει
στους αιώνες των αιώνων αμήν, όπως υπήρχε πάντα. Τώρα, όσον αφορά το
βιοποριστικό κομμάτι, όπως όλος ο κόσμος κι εμείς, ίσως και χειρότερα εμείς, γιατί
πάντα βρισκόμασταν στην πιο ανασφαλή θέση ως ηθοποιοί. Προσπαθώ πάντα να είμαι αισιόδοξη,
να μην το βάζω κάτω και πιστεύω ότι εγώ μπορεί να μην προλάβω, αλλά εσείς οι νέοι
θα προλάβετε καλύτερες μέρες, θα ζήσετε καλύτερες μέρες! Κάπου θα υπάρχει ένας
πάτος και από τον πάτο θα αρχίσει ξανά να σηκώνεται το πράγμα και μιλάω γενικά
για όλες τις δουλειές.
Ποια είναι τα σχέδια σας για το χειμώνα; Που μπορεί το κοινό να σας απολαύσει;
Ήδη κάνουμε πρόβες. Είναι «ο φίλος
μου ο Λευτεράκης», μια διασκευή του δίδυμου Ρέππας – Παπαθανασίου, που είχε
παιχτεί και πριν από δυο χρόνια σε μια καλοκαιρινή περιοδεία. Είμαστε τώρα με καινούριο
θίασο, ετοιμάζουμε ξανά αυτή την παράσταση, θα την πάμε πολύ μακριά, θα πάμε
στην Αυστραλία με αυτή την παράσταση για τον μήνα Οκτώβρη και μετά θα περιοδεύσουμε
σε όλη την Ελλάδα με αυτή την παράσταση. Πρέπει να πάμε σε κάθε άκρη της Ελλάδας,
ειδικά τον χειμώνα πρέπει να υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για τον κόσμο να παρακολουθήσει
μια παράσταση. Πιστεύω ότι πρέπει να πάμε οπουδήποτε σε όλη την Ελλάδα, αλλά δυστυχώς
δεν έτυχε να έρθω στη Δράμα, όπου μου είπαν ότι υπάρχει εκεί ένα θέατρο που από
τη μια είναι ο κόσμος, έχει μια γεφυρούλα και μετά είναι η σκηνή (Φαράγγι
Πετρούσας), θέλω πολύ να το ζήσω αυτό, διότι είναι πολύ γραφικό το μέρος.
Θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι;
Ναι, κάτι που αφορά το σινεμά! Κάνουμε μια ταινία
με τον Θανάση Τσαλταμπάση, λέγεται «Πέμπτη και δώδεκα» και είναι μια πολύ ωραία
ταινία που έγραψε ο ίδιος ο Θανάσης που είναι και βορειοελλαδίτης, ο οποίος πρωταγωνιστεί
και σκηνοθετεί και εγώ κάνω τη μαμά του. Ήδη έχουμε κάνει τα πιο πολλά γυρίσματα,
θα τα ολοκληρώσουμε τον Σεπτέμβρη και η ταινία θα βγει το Γενάρη στους κινηματογράφους.
Σας ευχαριστώ θερμά!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου