Είναι αυτό το παράξενο συναίσθημα που εντελώς ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις, σου χτυπά την πόρτα, είναι κάτι που σε ταρακουνάει για τα καλά και που σε βάζει στη διαδικασία να σκεφτείς τα πάντα από την αρχή, να καταλάβεις τα λάθη σου, τα λάθη άλλων που μπορεί να σε στεναχώρησαν και η αρχή της αναθεώρησης κάποιων πραγμάτων. Ίσως είναι για καλό, ίσως και όχι! Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε πονάει και σε κάνει δυνατότερο.
Είναι, λοιπόν, η μεγάλη θλίψη, όχι στην περίπτωση μας λόγω απώλειας, που τη βιώνουν οι περισσότεροι και μπορεί να προέρχεται από διάφορα γεγονότα σοβαρά και άλλα μικρότερης σημασίας, τα οποία επηρεάζουν την ψυχολογία του καθένα. Μπορεί να φταίει και η μεγάλη πίεση που τη δημιουργεί ένα γεγονός, μια πράξη, μια συμπεριφορά ή και η μοναξιά -συνήθως σε μεγαλουπόλεις- που μπορεί να είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι.
Όσο διαρκεί αυτή η παράξενη φάση, την οποία βιώνουν πολλοί άνθρωποι, αν όχι οι περισσότεροι, το άτομο χρειάζεται τη στήριξη, την κατανόηση και τη βοήθεια των φίλων ή των συγγενών.
Πρέπει τα άτομα είτε του φιλικού, είτε του οικογενειακού περιβάλλοντος ,ειλικρινά και με σύνεση, να κάνουν τον πάσχοντα, να νιώσει ασφάλεια και σιγουριά, διότι εκείνη την περίοδο ο κόσμος του γκρεμίζεται και κλείνεται στον εαυτό του.
Το μόνο σίγουρο είναι, όμως, ότι όταν περάσει αυτή η δύσκολη χρονική περίοδος το άτομο θα αναγεννηθεί από τις στάχτες του και θα αποκτήσει δυναμική και θα αντιμετωπίζει με περισσότερη αισιοδοξία και δύναμη τις καταστάσεις και τα γεγονότα της ζωής, χαράζοντας νέα πορεία στη ζωή του.
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΕΚΤΟΝΩΘΕΙΣ, ΝΑ ΞΕΣΠΑΣΕΙΣ, ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΟΣΑ ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΑΖΕΨΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου